ชนะได้ เราได้ให้ฆ่ากษัตริย์ผู้ประดับด้วย
ราชาลังการ ลูบไล้ด้วยแก่นจันทน์แดงทั้งพัน
พระองค์เสีย ที่ต้นไม้ใด ต้นไม้นั้น บัดนี้
ไม่อาจทำการป้องกันอะไรแก่เราได้ ความ
ทุกข์อันนั้นแหละกลับมาสนองเราแล้ว.
[716] พระนางอุพพรีอัครมเหสีของเรา มี
พระฉวีวรรณงามดังทองคำ ลูบไล้ตัวด้วย
แก่นจันทน์แดง ย่อมงามเจริญตา เหมือน
กับกิ่งไม้สิงคุอันขึ้นตรงไป ไหวสะเทือนอยู่
ฉะนั้น เรามิได้เห็นพระนางอุพพรีแล้ว คง
จักต้องตายเป็นแน่ การที่เราไม่ได้เห็นพระ-
นางอุพพรีนั้น จักเป็นทุกข์ยิ่งกว่ามรณทุกข์
นี้อีก.
จบ เวนสาขชาดกที่ 3

อรรถกถาเวนสาขชาดกที่ 3

พระศาสดาเมื่อทรงอาศัยตำบลสุงสุมารคีรีในแขวงภัคคชนบท
ประทับอยู่ในเภสกฬาวัน ทรงปรารภโพธิราชกุมาร จึงตรัสพระ-
ธรรมเทศนานี้มีคำเริ่มต้นว่า นยิทํ นิจฺจํ ภวิตพฺพํ ดังนี้